Ontmoet de Bitterzoutjes!

In juni zijn wij vol enthousiasme het avontuur als Bitterzoutjes aangegaan. Bewust nog even anoniem en met de grootste plannen en ideeën. En hé wat denk je, ineens zat het leven toch wat in de weg. De plannen werden wat uitgesteld en bijgeschaafd, want het managen van een druk gezin, werk, sport, een opleiding en een lifestyle blog bleek toch best een uitdaging te zijn!

Zo begonnen we vol goede moed met Pitamien (jullie zullen wel denken, leeft ze nog?) en de #zouteconfetti. Items die we even in de koelkast hebben gezet. Ook voor ons is dit een leerweg geweest, wat past wel, wat past niet en wat willen we zelf.

Wat we heel veel hebben gehoord is; ‘wie zitten er nu achter’, ‘stel jullie kwetsbaar op’ en ‘jullie zijn niet zichtbaar’. Ok, we hebben jullie gehoord en we stappen eens de buitenwereld in! Niemand minder dan Rogier Roeters heeft ons geïnterviewd, op zijn geheel unieke wijze weet hij altijd de juiste snaren te raken. Check hieronder ons onverwachte diepte interview!

'Vandaag heb ik het genoegen om de dames van Bitterzout te interviewen, in de avonduren, want overdag met schreeuwende kinderen in de buurt is niet zo’n goed plan. Het interview is bij Helmy thuis, bij binnenkomst is ze nog druk in de weer om alles op orde te krijgen. Ilona komt helemaal zen binnen wandelen, op haar gemakje. Later verneem ik dat ze in een joggingpak liep, nou dat viel niet eens op!'

Zijn jullie er klaar voor dames? Helmy: Nou de kinderen op bed, het huis aan kant en er zelf ook nog enigszins normaal bijlopen om 20.00u zonder hulp van manlief is best een prestatie, maar ik moet zeggen dat ik redelijk tevreden ben. Kom maar op. Ilona: Ja, ik ben er inmiddels aan gewend om het alleen te doen met een man die vaak laat thuis is van zijn werk. Gelukkig heb ik goede slapers, dus wat ligt, dat blijft ook liggen. Helmy: Pff nou zover zijn we nog niet hier in huis helaas, de jongste meldt zich nog regelmatig in de avond, het is een fase, het is een fase, het is een fase….

Vinden jullie het zwaar, een gezin met drie kinderen managen? Ilona: Nou ik vond de overgang van 0 naar 1 kind het zwaarst, ineens je leven anders indelen en alles draait om die kleine, dat was wennen. De derde erbij viel wel mee eigenlijk, maar ze is ook erg relaxed. Helmy: Hmmm, ik vond van 0 naar 1 helemaal niet zwaar, daar had je nog alle tijd voor en ging bij ons heel natuurlijk. Maar nummer drie erbij…. Mijn god, dat is wel even pittig hoor. Vooral de schema’s van de oudste twee combineren met het ritme van een kleintje van 1, dat is wennen.

En toen dachten jullie, daar past nog wel wat extra werk bij: Bitterzout. Wat is het nu eigenlijk? Helmy: Bitterzout is een lifestyleblog en eigenlijk ook onze ontdekkingstocht. Het is een begin om onze ambitie en inspiratie vorm te geven. Ilona: Het is een platform voor alles in de belevingswereld van de jonge moeder. Denk aan voeding, opvoeding, mode, sporten. Alles wat jonge vrouwen (moeders) raakt in het dagelijks leven.

- Ondertussen begint de jongste Van Helmy te huilen en voor de gezelligheid is de kleine ook erbij aan tafel geschoven, op schoot bij mama -

Maar waar staat Bitterzout voor, ik probeer het concreet te maken. Helmy: Dat is dus ook onze ontdekkingsreis, concreter wordt het op dit moment denk ik niet, daarom willen we meer de personen achter Bitterzout laten zien. Dan wordt het ook duidelijker.

Maar waarom moet het bijvoorbeeld samen? Wat voegt dat toe? Helmy: Omdat wij een leuke match zijn, wij zijn het tegenovergestelde van elkaar maar op sommige vlakken ook weer juist hetzelfde. Ilona: Die vraag krijg ik ook vaak, ik vind het zelf prettig om iemand te hebben om mee te sparren en op terug te kunnen vallen.

Maar wat zijn dan jullie tegenstellingen? Helmy: We zijn heel verschillend in het dagelijks leven, ik neem veel hooi op mijn vork, doe alles door elkaar, het wordt me niet snel te gek, maar sporten en gezonde voeding is dan weer net een brug te ver. Ilona: Ik ben juist weer heel bewust met mijn tijd bezig, ik heb veel aandacht voor sport, gezonde voeding en mijn gezin. Ik snap niet hoe Helmy alles geregeld krijgt af en toe.

En het is niet zo dat jullie elkaar die dingen leren? Ilona: Nee, dat is eigenlijk niet zo. Helmy: Nee, en dat hoeft ook niet. We zijn wie we zijn en daar zijn we ook blij mee.

En wat zijn de overeenkomsten? Helmy: We zijn allebei erg betrokken moeders, we zetten het geluk van ons gezin voorop en bewust bezig met wat ben je aan het doen en waarom. Daar vinden we elkaar juist weer. Ilona: Nou we zijn allebei een stier van sterrenbeeld en we matchen ook over veel dingen, we denken over veel dingen hetzelfde maar we leven gewoon allebei heel anders. Ik heb het idee dat jij gewoon moeilijker je persoonlijke grenzen aangeeft en ik geef die voor mezelf heel duidelijk aan.

Grenzen online of met wat bedoel je? Ilona: In het algemeen, in het dagelijks leven. Helmy: Zij geeft ook heel duidelijk aan, dit heb ik wel nodig, dit niet, dit vind ik niet fijn, dit gaat niet/dit gaat wel. Dat heb ik dus niet zo, ik deal dan met wat er voor me ligt en achteraf bedenk ik dan vaak van ’goh, dat had ik misschien beter niet of anders kunnen doen’.

Ben jij dan ook wat strategischer Ilona? Ilona: Ja dat zou je dan inderdaad wel denken he! Tuurlijk ik denk ook wel eens dat ik iets anders aan had moeten pakken, maar ik ben 1 keer tegen de lamp gelopen en de fout gemaakt dat ik over mijn grenzen ben gegaan.

Wat gebeurde er toen?  Ilona: ik nam teveel hooi op mijn vork in werk- en relationele sfeer. Dat werd me allemaal te veel, vandaar ik destijds ook gestopt ben met mijn werk en full time voor mijn gezin ben gaan zorgen. Ik moet er ook wel bij zeggen dat ik die luxe had, om dit te kunnen. Ik ben mezelf er heel erg van bewust dat niet iedereen "zomaar" deze keuze kan en wil maken. 

En in de loop der jaren ben ik daar steeds bewuster mee omgegaan. Ik moet goed voor mezelf zorgen, dat doet namelijk niemand anders. En als ik niet goed voor mezelf zorg dan kan ik er ook niet zijn voor mijn gezin. 

Hoe zorg jij goed voor jezelf?

Door regelmatige te sporten, mijn hoofd leeg maken en mezelf gezond en fit voelen. Daarnaast doe ik regelmatig leuke dingen met mijn man en ga ik graag met vriendinnen uit eten of naar de sauna. 

In mijn omgeving merk ik dat mensen van onze leeftijd steeds vaker teveel hooi op hun vork nemen en uiteindelijk de man met de hamer tegen komen. Hoe kan dat toch dat dat zo vaak voorkomt? Laatst zeiden twee oudere mannen waarmee ik in gesprek was; ‘ja, jullie kunnen allemaal geen nee zeggen en maken het jezelf daarmee zo moeilijk’. Helmy: Dat is ook zo, omdat je al die keuzes hebt denk je ook dat je dan alles maar moet doen.

Ik denk toch eerder van niet. Ik word meer geleefd en als ik zo naar jouw verhaal luister Helmy, dan heb jij daar ook last van. Terwijl Ilona misschien meer controle probeert te houden. Volgens mij ben je wel in control met je social media? Helmy: Nou dat valt vies tegen, ik kijk er meer op dan dat ik zou willen. Het gemak van even je telefoon pakken, even kijken, is vrij groot toch. En dan ga ik dus ook steeds dingen even tussendoor doen, dat is juist mijn valkuil, ik kan heel moeilijk zaken loslaten. Het moet allemaal af, ik denk in to-do lijstjes, heel frustrerend. En als mijn to-do lijstje te lang wordt dan word ik ook erg onrustig en daar kom ik niet vanaf! Ik heb dus pas rust als ik het gevoel heb weer op alle vlakken ‘in control’ te zijn, alleen met zo’n druk leven duurt dat steeds langer… Ilona: Ja, maar jij werkt er ook nog bij, dat moet je niet vergeten. Helmy: Daar heb ik gelukkig dan weer geen stress van.. Ilona: Maar daar gaan wel uren inzitten en dat vraagt ook iets van je. Helmy: Klopt, het neemt een stukje ruimte uit de week weg. Dat wat mij sterk maakt, zaken regelen, geen gezeik, oplossen en door, maakt me natuurlijk ook zwak. Ilona: En er mogen hier ook altijd 100 vriendjes spelen! Helmy: Ja super gezellig. Druk is het toch.

Is dat waar Bitterzout ook over gaat? Bewust leven, keuzes maken en de uitdagingen daaromheen? Helmy: Eigenlijk was dat wel de bedoeling. Keuzes maken en kiezen voor je geluk, maar tot op heden gaat het daar nog niet heen. Ilona: Het is voor ons nog steeds zoeken, we gaan het platform ieder afzonderlijk gebruiken zodat er ook een bepaalde vrijblijvendheid kan zijn en duidelijk is hoe wij als personen zijn en waar onze interesses liggen. Ik vind het belangrijk dat er geen druk of last ontstaat en dat het niet te stijf is. Helmy: We hebben al heel vaak de opmerking gehad dat mensen graag willen weten wie er achter een verhaal of uitspraak zit, vanaf nu kunnen we dat ook duidelijker naar voren laten komen. En vanuit verschillende invalshoeken. Ilona: We zijn ook heel blij met de foto’s die we nu hebben gemaakt met Ringelberg Fotografie, is toch een volgende stap hier komen onze karakters ook sterk in naar voren.

Kunnen jullie zeggen dat jullie in balans zijn? Helmy: Dat verschilt per dag, maar over het algemeen wel. Ilona: Nu momenteel helemaal niet hahaha...., dat komt omdat we nu aan het verbouwen zijn, we wonen nu tijdelijk bij mijn moeder. Dat is fijn maar mijn gezin is hierdoor natuurlijk wel uit balans. Maar hoofdzakelijk, ben ik in balans. Mijn drijfveer is gezonde voeding en sport. 

Is dat ook je houvast Ilona? Ilona: Ja, maar dat is al heel mijn leven. Ik ben opgegroeid samen met mijn moeder en zusje. Ja, en met drie vrouwen in huis gaat het natuurlijk al snel over gewicht, voeding en gezondheid.

Voeding vond ik al als klein meisje interessant, ik stelde me regelmatig vragen zoals; "waarom word je van suikers dik?" En hoe heeft een boterham minder vet?" 

Ik ben verder nooit heel mager geweest hoor, altijd prima op gewicht maar het interesseerde me wel.

Zou je het ook echt heel erg vinden om overgewicht te hebben? Ilona: Ja, dat zou ik heel erg vinden voor mezelf. Buiten het feit dat ik het niet mooi vind, is het ook ongezond voor je lijf. Je moet goed zijn voor je lichaam, je hebt er tenslotte maar één. 

Maar ik zou nooit een oordeel over een ander daarover hebben, laat staan uiten. Als iemand gelukkig is met een maatje meer, vind ik dat alleen maar super knap. Maar voor mezelf ben ik heel streng.

Hebben jullie nog andere ideeën waar jullie mee aan de slag willen? Ilona: Nou dat is ons probleem een beetje, wij vinden alles leuk. Zet ons ergens neer en we maken er iets van. Helmy: Dat is ook onze valkuil meteen, we vinden zoveel leuk en interessant, dat het moeilijk is om de focus op 1 ding te houden. Ilona: Daar vinden we elkaar wel in, iemand heeft een idee en we worden samen meteen enthousiast en gaan ermee aan de slag. Helmy: Dat is ook wel een beetje de rode draad in ons leven, zoekende naar wat ons energie geeft.

Wat is jullie beste advies aan elkaar? Helmy: Doen! Gewoon gaan doen, je hebt goede ideeën, bent intelligent, begin gewoon. Ilona: Laat het los! Ik zie jou ook echt gewoon altijd als chaotisch. Helmy: Grappig, want in mijn werk ben ik mega gestructureerd, daar dachten ze altijd dat ik thuis alles strak had georganiseerd, kastinrichting op kleur en alfabet. Maar daar doe ik dus niet aan.

Kon je in vorige baan wel goed loslaten? Helmy: Nee, dat ging niet zo goed. In het algemeen is loslaten niet mijn ding, maar in mijn vorige baan lag de druk behoorlijk hoog en daar loop je dan op vast. Heel betrokken zijn, kan ook tegen je gaan werken. Dat vind ik nu dus ook lastig aan nieuwe uitdagingen, ik vind het direct spannend, ga ik weer in die valkuil trappen? Maar word je dan geleid door terechte angst of ben je je wereld steeds meer aan het verkleinen?

Kunnen jullie elkaar daar dan niet in helpen? Helmy: Ik denk dat we elkaar daar heel goed in begrijpen en daarom juist niet altijd het juiste advies kunnen geven, maar meer een luisterend oor zijn. Ilona: Laatst heb ik Helmy ook gebeld, ik zat met de start van een enorme verbouwing, zat tegen mijn examen aan voor de opleiding voedingsdeskundige. Ik zei: het gaat nu gewoon even niet, sorry. Dan zegt ze ook: prima, roep maar als je weer zover bent. Daarin kunnen we bij elkaar terecht.

Ik merk bij jullie wel steeds een vorm van ambitie. Maar vaak zit het in de tijd. Is het niet beter om te wachten totdat alle kinderen naar school zijn en nu nog even blijven dromen? Helmy: Dat vind ik dus echt heel moeilijk, het ‘stilstaan’ daar ben ik niet zo goed in. Ik wil mijn energie ergens op kunnen richten, op iets wat echt van mij is. Ik zal nooit denken; dit is het. En ja, ik ben uitgeput van het gezinsleven hoor, maar de drive is groter. Ilona: Bij mij is dat gevoel ook ergens altijd wel aanwezig. Of het een opleiding is of een leuke baan, ik word daar wel door getriggerd en loop daar mee rond. Het gevoel iets te willen bereiken blijft altijd op de achtergrond aanwezig. Helmy: Zie je, ik ben dus niet alleen! Het begin is er in ieder geval!

Als ik de dames van Bitterzout zo hoor lijkt het erop dat ze graag willen delen maar ook willen helpen en altijd geleid door ambitie. Het is een platform met een lach en een traan gerund door twee bijzondere dames. Ze zijn een leuk team en mijn advies aan ze is: minder denken en gewoon lekker fouten gaan maken en gaan starten met jullie ideeën! 

Interview: Rogier Roeters Fotografie: Ringelberg Fotografie