Valencijanken
- bitterzout
- 21 jun 2017
- 2 minuten om te lezen
Tijd voor mezelf is waar ik naar snak. Ik heb bijna nooit écht tijd voor mezelf. Gehele dag staat in het teken van werk, huishouden of kinderen en ook een slechtslapend kind. Ja ik weet het, die tijd moet je maken, maar er zit maar zoveel uur in een dag en ik ben voornamelijk moe. Natuurlijk doe ik genoeg leuke dingen, maar dat zijn korte momenten en echt tot rust kom je dan niet.

Dus lekker een stedentrip geboekt met een vriendin, want ik moest even weg. Heerlijk op reis, ik zag het al voor me. Geen gefrot in het vliegtuig met teveel handbagage en kind op schoot, kunnen plassen wanneer ik wil, net zolang ergens over doen als ik zelf wil, urenlang op een terras hangen met wijn en tapas en aan niemand hoeven te denken behalve mijn eigen kop. Ernaar gesnakt heb ik, na de zoveelste avond met een jankend kind (van inmiddels een jaar). En nu... Ik zat al met buikpijn in het vliegtuig. Ik ben eigenlijk heel slecht in mijn kids achterlaten, voel me reteslecht en mis ze al voordat ik op plaats van bestemming ben. Mag ik ff janken?

Ok, shake it off. Ik geniet zeker van de omgeving, het niets moeten en ik merk aan alles dat ik echt even aan het opladen ben. Echt waar, iedereen zou dit eens moeten doen zonder kinderen. Ik moet alleen niet teveel aan mijn kids denken en wil geen 1 kind van een ander horen of zien. Het is een no-kids zone binnen een straal van 100 meter om mij heen. Eindelijk geen gejank s'avonds of snachts 🎉 Wat denk je, kom je bij je pension aan, ligt er een baby te janken in de kamer naast je.. 😒 FML. Hoe raar zit je toch in elkaar, je kan ze achter het behang plakken, wil soms gillend het huis uit rennen en hoe vaak hoor ik mezelf niet zeggen: mag ik ff 10 minuten voor mezelf vandaag !! Ik mis ze verschrikkelijk nu, conclusie: dan spoor je niet helemaal. Het zijn maar twee dagen, ik ga nu nog genieten, boeken lezen, uren op het strand zitten zonder als een of ander stokstaartje om me heen te koekeloeren. En morgen mag ik weer lekker naar huis, back to reality, ik hoor mezelf al weer roepen 'mag ik misschien ook eens wat afmaken hier in huis'!

Comments